Dálítið gaman að þessu

http://flickr.com/photos/svanurmar

(Ó)(Í)MYND

Í amstri hversdagsleikans kallarðu mig lækni. Í spegilmynd raunveruleikans er ég í þínum huga hatursmaður.

Hvort er betra á bragðið, appelsínumarmelaði eða aprikósumarmelaði?

Skerðu smjérið ekki við nögl, skerðu lífið ekki við nögl, skerðu vanlíðanina og væntingarnar í garð annarra við nögl. Klipptu neglurnar, skerðu af þér fingurna, biddu bestu vinkonu þína eða besta vin þinn um að höggva af þér hendurnar.

Ekki leita þér hjálpar – ekki banka á dyr nágrannans í þeirri von um að komast inn í líf hans þótt þú vitir mætavel að þar myndu aðeins mæta þér önnur og öðruvísi vandamál sem þú réðir líklega ekkert betur við. Það væri jafnvel verra.

Hringdu bara kollekt út í heim, á flottasta barinn í New York og sjáðu hvort þeir þar vilji ekki bara taka við þér og sýna þér í eitt skipti fyrir öll að það borgar sig ekki og er fyrir neðan þína sjálfsvirðingu að vilja vera einhver annar en þú ert.

Jólasnjórinn

Hæ jólasnjór. Hæ kuldi. Eruð þið ekki sprækir báðir? Jú.

Pælingar 20 - Gleðileg jól öllsömul

Ljósið í myrkrinu

Hvert er inntak jólanna? Varla verslunaræði. Ekki er það stress á hæsta stigi. Og ég trúi því ekki að þau gangi út á það að uppfylla nautnir í mat og drykk.

Fæðing frelsarans á ekki að vera tengd sterkum böndum við allt ofantalið. Það finnst mér í það minnsta ekki. Það er ekkert að því að gera vel við sig og sína um jólin og njóta þess að vera í fríi. En eftir að hafa heyrt jólalög í meira en mánuð, séð og heyrt jólaauglýsingar í næstum tvo mánuði, ásamt því að finna hvernig stressið í samfélaginu eykst með hverjum deginum sem líður, og nær hámarki á Þorláksmessu, er ég ekki viss um að fólk almennt sé á sama máli og ég. Eða hvað?

Viljum við virkilega svona? Viljum við stress og vitleysu? Vona ekki.

Jólin á Íslandi hafa lengi verið kölluð hátíð kaupmanna og þau eru það sannarlega – því miður. Ekki vil ég kaupmönnum neitt illt en öllu má nú ofgera. Það vantar allt hóf í tengslum við jólin hjá alltof mörgum íbúum þessa ágæta lands.

Vil að jólin séu mínimalísk hátíð þar sem notaleg samvera við fólk sem manni þykir vænt um og elskar er aðalatriðið. Ég er ekkert að tala um að flytja aftur í moldarkofana og gefa kerti og spil sem jólagjafir, eða láta börnin fara að leika sér með legg og skel og búa til byssur úr sviðakjömmum.

Draga frekar andann djúpt – slaka á og hætta að taka þátt í einhverju heimskulegu neyslukapphlaupi sem ekkert skilur eftir sig nema tómleika og tóma buddu. Allt óhóf skilur eftir sig sviðna jörð – hver svo sem neyslan er. Það er staðreynd.

Við Íslendingar þurfum að hugsa okkar gang hvað jólin varðar. Inntak þeirra – kærleikurinn í tengslum við fæðingu frelsarans – er mörgum týnt og það er miður. En inntakið er ekki glatað. Og eintakið, Íslendingurinn, er heldur ekki glatað. Við munum sjá ljósið áður en langt um líður.

Gleðileg jól.

Víkurfréttir, 20. desember 2007

Valur og Jólasveinninn á Selfossi

Um daginn gerðum við Elísa Rún, Valur Áki og Rúna amma, okkur ferð á Selfoss. Var þar að vanda vel tekið á móti okkur af þeim Jóni bróður, Öldu, Nökkva og Völu. Jón eldaði líka að venju frábæran mat. Áður en við borðuðum fylgdumst við með því þegar jólasveinarnir komu til byggða. Valur Áki hitti einn sveininn og var bara ánægður með það. Pabbi hans líka. Gleðileg jól.

Pælingar 19

Veðurljós

Fjölmiðlar hafa undanfarið fjallað um Veðurstofu Íslands og kemur það ekki á óvart. Íslendingar eru veðursjúkt fólk og margir byrja öll samtöl á einhverju veðurtengdu. Svo er veðrið álíka óútreiknanlegt og þjóðarsálin. En í áðurnefndri fjölmiðlaumfjöllun hefur veðrið ekki komið við sögu.

Nei, þar var verið að fjalla um meint einelti sem á að hafa átt sér stað lengi innan veggja veðurstofunnar og flæmt frá marga veðurfræðinga. Þá var ekki alls fyrir löngu í einu slúðurblaðanna fjallað um svokallað veðurstofubarn; barn getið af tveimur veðurfræðingum, starfandi á Veðurstofu Íslands, fólki í sambúð en ekki með hvort öðru.

Nú er ég búinn að fá í huga minn aðra mynd en ég hafði áður um starfsmenn og andann á Veðurstofu Íslands.

Myndin var nokkurn veginn svona: Rólegt og vel menntað fólk með óvenjumikinn áhuga á veðri. Fólk þetta er ekki efnilegt í módelstörf og sjaldan er fjallað um það í slúðurblöðunum og enn sjaldnar fengið í viðtal í glanstímaritum. Ekki mjög töff fólk, heimspekilega þenkjandi og gjarnan með kaffifant við hönd. Lítt meðvitað um tískuna og ég hef það ávallt grunað um að vera nokkuð andfúlt – með svitablett undir höndum – þunga hárlykt (fyrir utan þá sköllóttu) og netta táfýlu.

Þessi mynd var í huga mér, svona er ég bara. En myndin hefur breyst - orðin svona:

Alvarleikinn allsráðandi, enginn hólpinn – allir með hnút í maganum og kvíðinn er daglegt brauð. Líkt og hjá málaliðum í Kongó eða almennum borgurum í Bagdad. Enginn veit hvað hver dagur mun bera í skauti sér. Kraumandi tilfinningar; illska, góðmennska, og ástríðan ríður ekki við einteyming; allir með öllum og allir á móti öllum. Og úr þessum graut koma veðurfréttirnar til okkar.

Veðurstofa Íslands er tekin við sem hið ótamda og illa keisaraveldi sem Svarthöfði ríkti eitt sinn yfir. Veðurstofa Íslands er staðurinn þar sem hlutirnir gerast. Suðupottur mannlegra tilfinninga; þeirra góðu og þeirra vondu.

Veðurstofa Íslands er hið nýja Leiðarljós.

Víkurfréttir, 10. ágúst 2007

() ()

Nágrannar mínir búa í djúpsteikingarpotti. Heilinn á mér er úr frauðplasti.

En þetta vissuð þið.

Ps: Fögur er hlíðin.

ELLA

Ég vildi ég væri... Rosebud

Fulla fíflið stakk svo af, hvað hann heitir, hvað um það, ó, ég vildi ég væri...

...Budweiser í Þórsmörk, sumarið 1992... Fullt af áli... ÍSAL-ferð... Hollywood er opið í kvöld...

. .

...

____

Hvet ykkur eindregið til að skoða II

http://blogg.visir.is/henry/2007/12/11/blast-from-the-past/

Hvet ykkur eindregið til að skoða

http://blogg.visir.is/henry/2007/12/07/littu-%c3%beer-n%c3%a6r-eftir-sms/

Seinagangur/krabbagangur

Sem tilraun

Lífið sem tilraun er lífið sem tilraun og á að vera lífið sem tilraun og ekkert annað en lífið sem tilraun. Þessi tilraun má helst ekki takast, niðurstaða má ekki fást.. Lausnin eða uppgötvunin er engin önnur en áframhald á tilrauninni og allir taka þátt, allir leggja sitt af mörkum, skiptir engu hvað það er né hversu stórt eða lítið það er... Tilraunin er dæmd til að takast og mistakast og það er það sem hún gengur út á og það er það sem við göngum út á og við viljum gjarnan leggja út á hálan ís....

Lífið sem tilraun er lífið _____________________________________________

Desember/Jólember

Minningar & músík IV

Laugardaginn 29. september, 2007 -

Menningarblað/Lesbók Morgunblaðsins

Poppklassík: Eftir Svan Má Snorrason sms@utopia.is

Meistaraverkið Roxy Music

Frumburður bresku hljómsveitarinnar Roxy Music leit dagsins ljós árið 1972. Var skífan samnefnd hljómsveitinni, sem stofnuð var árið 1970. Á þessum upphafsárum skipuðu hljómsveitina þeir Bryan Ferry, sem söng og spilaði á píanó, Graham Simpson bassaleikari, Andrew Mackay, sem lék á óbó og saxófón, Brian Eno, sem fór fingrum um hljómborð auk ýmissar annarrar tilraunakenndrar hljóðsköpunar, Paul Thompson trommuleikari og Phil Manzanera sem lék á gítar.

Frá byrjun var Roxy Music oftlega kennd við svonefnt "art rock" eða listarokk á okkar ylhýra, enda komu upprunalegu meðlimir hljómsveitarinnar allir úr listaskólum. Með tímanum umbreyttist hljómsveitin smám saman í hefðbundnari hljómsveit og poppáhrifa tók að gæta, vinsældir jukust sem og sala hljómplatna.

Skífan sem hér er til umfjöllunar, Roxy Music, náði litlum sem engum almennum vinsældum. Eitt lag af henni, Virginia Plain, var þó gefið út á smáskífu og komst í fjórða sæti breska vinsældalistans. Annars var salan lítil.

Óhætt er að segja að skífa þessi sé týndur fjársjóður, ef svo mætti að orði komast. Tónlistin sem á henni ómar er ótrúlega hugmyndarík, framúrstefnuleg, tilraunakennd, kraftmikil og frábærlega flutt; sjálfstraustið geislar af hljómsveitarmönnum og hér er mörgu blandað saman í stórkostlegan kokkteil sem framkallar frábæra vímu, skilur eftir sig unaðslegt eftirbragð en nákvæmlega enga þynnku. Hljóðfæraleikurinn er þéttur og spennandi, útsetningar stundum flóknar en alltaf athyglisverðar.

Þó er það, eins og svo oft áður þar sem Bryan Ferry kemur við sögu, að hann stelur senunni. Hann er með magnaða rödd og hann getur og gerir svo margt með henni eins og komið hefur í ljós á síðustu 35 árum. Á þessari skífu nýtur hann sín sérstaklega – hann er óþekktur, ekki undir pressu og það heyrist. Frjálsræðið skilar sér vel og rödd hans hljómar töffaralega á tilraunakenndan, áreynslulausan og tilgerðarlausan hátt, þótt hún sé uppfull af töffarastælum – það er hreint út sagt yndislegt að hlusta. Ferry fer alveg að mörkum tilgerðarinnar og töffaramennskunnar, en aldrei yfir þau. Lagasmíðar skífunnar eru frábærar og þær á Ferry allar.

Oft hefur þáttur Brians Eno verið uppi á borðum þegar upphafsár Roxy Music hefur borið á góma, og hann oft mærður mikið. Eno, sem yfirgaf sveitina einni skífu eftir þessa (sú hét For Your Pleasure og kom út árið 1973), var hvorki aðalmaðurinn, aðalhugmyndasmiðurinn né drifkrafturinn í einni stórkostlegustu hljómsveit allra tíma, Roxy Music. Ó nei, þótt Eno verði alltaf minnst sem tónlistarmanns í hæsta gæðaflokki, þá er það Bryan Ferry sem á mest af heiðrinum skilið á þessum gjöfulu upphafsárum og það sýnir og sannar þessi skífa, Roxy Music.

Hún er ekkert annað en meistaraverk sem á skilda miklu meiri umfjöllun og spilun en raun hefur verið.

Lesendur góðir, ef þið viljið heyra hugmyndaríka rokktónlist í hæsta gæðaflokki þá skuluð þið verða ykkur úti um þessa skífu – Roxy Music. Ég ábyrgist þeir munu segja satt.

P.s.: Snemma árs 1970 fór Bryan Ferry í prufu hjá hinni goðsagnakenndu bresku rokkhljómsveit King Crimson. Þrátt fyrir að heillast af rödd Ferry og hæfileikum hans þótti meðlimum sveitarinnar röddin ekki passa við það sem þeir höfðu í huga. Þeir sögðu því nei við starfsumsókninni, en líka já. Þeir vildu að hæfileikar Ferry fengju að njóta sín og að hann og félagar hans, sem stuttu síðar urðu Roxy Music, kæmust á útgáfusamning. Og þegar maður fær meðmæli frá King Crimson fær maður samning.

Það hefði verið forvitnilegt að heyra hvernig King Crimson hefði hljómað með Bryan Ferry innanborðs, en ég hefði ekki fyrir nokkra muni viljað missa af því sköpunarverki er leit dagsins ljós á fyrstu skífu Roxy Music.

Ísland í nóvember 3

Gimme Some Truth

I'm sick and tired of hearing things
From uptight, short-sighted, narrow-minded hypocrites
All I want is the truth
Just gimme some truth
I've had enough of reading things
By neurotic, psychotic, pig-headed politicians
All I want is the truth
Just gimme some truth
No short-haired, yellow-bellied, son of Tricky Dicky
Is gonna mother hubbard soft soap me
With just a pocketful of hope
Money for dope
Money for rope
No short-haired, yellow-bellied, son of Tricky Dicky
Is gonna mother hubbard soft soap me
With just a pocketful of hope
Money for dope
Money for rope
I'm sick to death of seeing things
From tight-lipped, condescending, mama's little chauvinists
All I want is the truth
Just gimme some truth now
I've had enough of watching scenes
Of schizophrenic, ego-centric, paranoiac, prima-donnas
All I want is the truth now
Just gimme some truth
No short-haired, yellow-bellied, son of Tricky Dicky
Is gonna mother hubbard soft soap me
With just a pocketful of hope
It's money for dope
Money for rope
Ah, I'm sick to death of hearing things from uptight, short-sighted, narrow-minded hypocrites
All I want is the truth now
Just gimme some truth now
I've had enough of reading things by neurotic, psychotic, pig-headed politicians
All I want is the truth now
Just gimme some truth now
All I want is the truth now
Just gimme some truth now
All I want is the truth
Just gimme some truth
All I want is the truth
Just gimme some truth

Ps: http://en.wikipedia.org/wiki/Gimme_Some_Truth

Ísland í nóvember 2

Ísland í nóvember 1

bestur með tíma

trúir þú á engla heyri ég bubba spyrja í viðtækinu og verð strax hugsað til dr gunna en hann tók einu sinni viðtal við bubba og spurði hvort hann væri ekki orðinn feitur og gamall og geldur göltur því að bubbi söng á þeim tíma að honum þætti gott að elska hef síðan alltaf haldið mikið upp á dr gunna og bubba líka en ekki eins mikið upp á bubba eins og á árabilinu 1980 til 1986 en þá var hann mjög mikið að mínu skapi og auglýsti ekki tópaz né bílaland samt er bubbi alltaf bestur en ekki einn með kassagítarinn eins og margir vilja meina nei bubbi er bestur með rokkhljómsveit en dr gunni með öllu nema hráum nei ég meina með öllu og sérstaklega miklu af hráum

Pælingar 18

Niður með skattinn!

Ég er á þeirri skoðun að almenningi finnist ekkert sárt að greiða skatta og skyldur - svo lengi sem álögin séu sanngjörn. Svo er ekki raunin hér á landi.

Einhverra hluta vegna telja íslensk stjórnvöld að best sé að skattpína almenning með svo hraustlegum hætti að fáheyrt er á þessari plánetu. Og í þokkabót hafa skattkerfið svo flókið að fáir skilja upp né niður í því.

Flókið skattkerfi með fáranlegri skattprósentu, eins og er við lýði, ætti að heyra sögunni til, svona næstum því eins og Framsóknarflokkurinn.

Til hvers að hafa flókið kerfi sem virðist ekki miða að neinu nema að herja á almenning? Til hvers að hafa kerfi sem endalausar glufur eru í og allt fullt af möguleikum á undanþágum fyrir einhverja ákveðna aðila? Pólítik?

Það var gott skref sem stigið var fyrir ekki svo löngu, þegar álögur voru lækkaðar á fyrirtæki og umhverfi þeirra gert þægilegra en áður. Enda hafa íslensk fyrirtæki mörg hver vaxið hratt síðan.

En af hverju var ekki byrjað á almenningi, fólkinu sem byggir og er landið?

Og hvað vill almenningur í þessum málum? Að mínu mati vilja flestir fá að vera í friði, hafa hlutina á tæru og einfaldleikann og öryggið í bakgrunni. Sama á við um fjármálin. Þess vegna er það þannig að ef skattar á almenning yrðu lækkaðir verulega og kerfið gert eins einfalt eins og mögulegt væri myndi ríkið bera miklu meira úr býtum en það gerir í dag. Fólk myndi ekki nenna að svindla undan skatti.

Það er nefnilega útbreiddur misskilningur að fólk vilji ekki borga skattana sína; flestir eru vel meðvitaðir um samfélagslegt mikilvægi þeirra – þeir skipta öllu í rekstri ríkisins, og við erum ríkið, og við viljum búa í góðu samfélagi. En stjórnmálamenn trúa ekki almenningi, enda, eins og áður hefur fram komið á þessum vettvangi, ekki skörpustu hnífarnir í skúffunni.

En það er möguleiki á að þeir átti sig á þessu og við verðum einfaldlega að lifa í voninni.

Mikið held ég að það væri gott að búa hér ef ég réði!

Víkurfréttir, 21. júni 2007

Í Viðtali Við Víkurfréttir

Fullt nafn: Svanur Már Snorrason

Fæðingardagur og ár: 25. maí, 1971

Atvinna: Starfsmaður á Bókasafni Hafnarfjarðar. Af og til er ég blaðamaður

Maki: Ásdís Erla Valdórsdóttir, landsbyggðarmær

Börn: Elísa Rún, 8 ára, og Valur Áki, 4 ára

Áhugamál: Ljósmyndun, tónlist, bókmenntir, íþróttir og margt fleira

Hvaða bók ertu að lesa og hvaða bók langar þig að lesa?
Skáldsöguna Trúðurinn eftir Heinrich Böll og leikritið Dagur vonar eftir Birgi Sigurðsson. Blikktromman eftir Günter Grass hefur lengi verið á óskaleslistanum

Hvað er það fyrsta sem kemur upp í hugann á morgnanna?
Meiri svefn. Eftir það kemur sterkt kaffi upp í hugann

Ef þú gætir unnið við hvað sem er, hvað væri það þá og af hverju?
Eitthvað skapandi, uppbyggilegt og gefandi. Ekki bara fyrir mig heldur sem flesta. Er hægt að biðja um meira?

Hvað er það allra skemmtilegasta sem þú gerir?
Vera með fólki sem mér þykir vænt um og líður vel með. Svo er alltaf gaman í körfu

Hvað er það sem fer mest í taugarnar á þér?
Baktal, rógur og slúður á vinnustöðum er eitur í mínum beinum. Svo er öfundsýki svo sannarlega ekki af hinu góða

Hvað er næst á dagskrá hjá þér? Almenn bæting, alltaf pláss fyrir hana

Hvað gerir þú til að láta þér líða vel?
Eitthvað sem fær mann til að slaka á og gleyma öllu amstri og leiðindum. Aðferðirnar eru mismunandi

Hvað er með öllu ónauðsynlegt að þínu mati?
Hungurdauði í heimi allsnægta. Ójöfnuður líka

Ef þú værir bæjarstjóri í einn dag hvað væri það fyrsta sem þú myndir gera?
Hækka launin svo um munar hjá starfsfólki Hafnarfjarðarbæjar. Gera svo göng undir Reykjavíkurveg hjá umferðarljósunum rétt við Nóatún. Oft hættuleg umferðin þar fyrir lítil börn

Ef þú gætir verið einhver einstaklingur úr veraldarsögunni, hver myndirðu vera og af hverju?
Mig hefur aldrei langað til að vera neinn annar en ég er. Hins vegar væri heimurinn mun betri ef það myndu fleiri hugsa og framkvæma eins og Mahatma Gandhi gerði

Gætir þú lifað án síma, tölvu og sjónvarps? Færi létt með það

Hvað er það neyðarlegasta sem þú hefur gert?
Spurði eitt sinn mann sem ég þekki lítillega hvenær kona hans ætti von á sér. Hún var ekki ólétt! Langaði að kasta mér út um næsta glugga

Ein góð saga úr „bransanum“:
Þegar FH varð Íslandsmeistari í fyrsta skipti í meistaraflokki karla í knattspyrnu, árið 2004, var ég sendur til Akureyrar fyrir Fréttablaðið og DV til að skrifa um leik FH og KA. Titillinn varð staðreynd og tímapressan var fáránlega mikil enda þurfti að rigga upp vitrænni umfjöllun í tvö blöð á nánast engum tíma. Einar Óla, ljósmyndari og toppmaður, var með mér í för og honum hafði fyrr um daginn dottið það “snjallræði” í hug fyrr um daginn, án þess að láta mig vita, að flýta fluginu okkar heim – gert með góðum huga en ég mun aldrei skilja hvers vegna hann gerði það. Tímapressan jókst sem þessu nam og við vorum karlmenn á barmi taugaáfalls þetta kvöldið. Veit ekki hvernig, en þetta hafðist

Tileinkað Eika

G.J.S.: Sjúkur hugur.

E.G.: Þessi hugur á að vera sjúkur.

Reunion 2007: Árgangur 1971 - Víðistaðaskóli. 2. hluti - bekkjarmyndin

Vorum lengi saman í bekk, við á þessari mynd. Bekkurinn var nefndur V. Vaff. Vaffið. Settur á laggirnar (ef hægt er að segja svo (það er hægt)) haustið 1977 og leystur upp vorið 1984. Unglingadeildin tók við og af einhverjum óskiljanlegum ástæðum var bekkjunum skipt upp á þeim tímapunkti. Vaffið var fínn bekkur sem fyrst hafði Sigrúnu Arnórsdóttur sem kennara og síðar Véný Lúðvíksdóttur. Fínar kerlingar sem ég hitti stundum niður á bókasafni. Fínar.

Weather Report

Á þakinu blár marmari. Í handarkrikanum tússpenni með grænum lit. Appelsínugul skyrtan fer henni ekkert smá vel hvíslar konan með húsfluguandlitið að vestisklædda steingervingnum sem les af áfergju Und Sagte Kein Einziges Wort og strætisvagninn verður olíulaus á þessu andartaki. Eilífðarstopp verður að þessu sinni og allir voða fegnir enda ekkert nema vinnan framundan eftir langt og gott sumarfrí. Farðu frá, ég er að flýta mér, þú ert ekki að flýta þér, þú hefur enga ástæða til að flýta þér, farðu því frá. Þú ert dóni, ég er dóni, farðu frá. Blómavasi á dökkrúbínrauðu stofuborðinu. Þú endurspeglar mig er líkt og vasinn hvísli og ég get ekki annað en tekið undir því ég er ekki mölbrotinn. Nigaragua. Alltaf blæbrigði, ekki þó með neinum sérstökum áherslum, einungis blæbrigði. Er það ekki nóg? Hef aldrei komið til Nigaragua en langar þangað (langi Mangi). Hann spyr með þjósti en hverfur um leið og ég geri mig líklegan til að svara. Höfugur ilmur grútskítugra trjánna heftir saman sálina og líkamann og ég hrópa líkt og þyrstasti maður eyðimerkurinnar: Gefið mér kókakóla læt! Í listinni var þó aldrei neitt svar að finna, ég leitaði langt yfir skammt, sótti vatnið yfir lækinn, keypti ný blöndunartæki en þau virkuðu aldrei betur en þau gömlu. Segir sitt um hversu margskipt landslag getur orðið og er í reynd nánast alltaf allsstaðar. Teningunum er kastað, segðu þettu á latínu, latnesku, lattnesku, letnesku, lettnesku, bæversku eða hæversku. Brokkaðu. Ég ætla að fá einn líter af trópíkanasafa í bökunarpappír. Stúlkan starir sljóum augum á mig og segir rólega í kjölfarið að þetta sé vínbúð, ég sé kominn til baka, og að gamla konan sem þáði ávallt sjúss fyrir að kaupa fyrir unglingana sé flutt. Þetta segir stúlkan og neitar að fara í gæsalappirnar - þærfaramérekkivelfrekarenneðanmálsgreinar.

Reunion 2007: Árgangur 1971 - Víðistaðaskóli

Ég, Sveinbjörn, Steini og Addi í góðum gír. Stuttu síðar fór móða á rúðunum að gera vart við sig sem og þokuslæðingur.

Pælingar 17

Frítt í strætó!

Af hverju í ósköpunum er ekki frítt í strætó fyrir alla?

Ég geri mér grein fyrir því að flestir stjórnmálamenn eru ekki skörpustu hnífarnir í skúffunni, en fyrr má nú rota en dauðrota!

Jafnvel stjórnmálamenn hljóta að sjá það og skynja hversu mikilvægt skref í rétta átt það yrði að hafa frítt fyrir alla í strætó.

Í okkar ofurhraða og yfirborðskennda samfélagi, þar sem flest gengur út á sýndarmennsku og flottræfilshátt, og áhugaleysi á náttúrvernd og umhverfismálum er áberandi (áhuginn er þó er að aukast), er ég sannfærður um að MJÖG svo aukin notkun almennings á strætó myndi draga verulega úr bílaumferð; og úr mengun myndi þá draga stórkostlega - það er nú ekki lítið.

En af hverju notar fólk ekki strætó meira en raun ber vitni? Ég get bara svarað fyrir mig: Það er of dýrt í strætó og kerfið sjálft er ekki nægilega skilvirkt. Síðan er ekki nægilega töff að ferðast með strætó. Það skiptir máli því til þess að fá ungt fólk til að ferðast með strætó þarf það að vera töff. Hvernig við förum að því að gera ferð með strætó töff er svo allt annað mál.

Við þurfum að fá fólk til að draga úr því að ferðast eitt í bíl sínum til vinnu - minnka einkabílaneyslu svo um munar. Ókeypis í strætó og skilvirkt kerfi myndi gera sitt í þeim efnum. Boltinn er hjá blessuðum stjórnmálamönnunum. Ríkið og sveitafélögin verða að koma sér saman um þetta - það eina sem vantar er vilji. Það gengur ekki að eitt sveitarfélag bjóði frítt í strætó fyrir aldraða, annað frítt fyrir nemendur og svo framvegis. Hér þarf heildarsamræmingu þar sem orðin frítt og skilvirkni verða áberandi.

Vegakerfið á Stór-Hafnarfjarðarsvæðinu er algjörlega sprungið en með því að hafa frítt í strætó gæti skriðan farið af stað; það gæti verið upphafið að mikilli bætingu fyrir samfélagið í ákveðnum málum sem snerta okkur öll; samgöngu- og umhverfismál.

Af hverju í ósköpunum er ekki frítt í strætó fyrir alla?

Víkurfréttir, 7. júni 2007

Fallega Elísa

Alltaf góð og blíð og í ljúfu skapi. Elskar lífið, finnst ótrúlega gaman að vera til. Vill að allt sé að gerast alltaf. Broshýr og skemmtileg. Alltaf. Elísa.

Pétur mandólín

Pétur mandólín

Gullkorn Vals Áka

Valur Áki er, ásamt föður sínum og Rúnu ömmu, staddur á bensínstöð við Reykjarvíkurveg í Hafnarfirði. Valur Áki er með opinn glugga í aftursæti á Volvo bifreið föður síns, og verður starsýnt á sköllóttan mann. Mann sem hefur til að bera nokkuð egglaga höfuð og dælir bensíni eða dísilolíu á bíl sinn. Lætur Valur Áki þá þessi fleygu orð falla:

"Sjáðu manninn þarna! Hann er ekki með neitt hár - hann er bara með kúlu."

MEYR

Tender is the ghost

The ghost I love the most

Hiding from the sun

Waiting for the night to come

Tender is my heart

For screwing up my life

Lord I need to find

Someone who can heal my mind

Pælingar 16

Tími á breytingar

Enn og aftur kosningar. Ótrúlega fallegur áróðurinn hefur kaffært fólk síðustu vikurnar. Ef allt myndi standast þar yrði Ísland að Paradís á jörðu. Svo verður þó ekki. Megnið af þessum loforðum er lygaþvættingur; ódýr leið til að fá fólk til að glenna upp augun og trúa því að hér séu til almennilegir stjórnmálamenn sem standa við loforð. En þeir eru fáir. Og enn færri verða efndirnar.

En hvað eru kosningar? Margt, auðvitað, en eins og staðan er í samfélaginu í dag eru þessar kosningar fyrst og fremst frábært tækifæri til að koma ríkjandi valdhöfum frá. Og þá sérstaklega litla stóra flokknum; þessum sem hefur ríkt í tólf ár með Sjálfstæðisflokknum og komið nánast öllum sem hann getur hafa komið á spena. Framsóknarflokkurinn, muniði?

En ekki þarf þó að sýna Sjálfstæðisflokknum neina sérstaka mildi bara vegna þess hversu spilltir Framsóknarmenn eru. Það þarf að koma Sjöllunum frá eða þá að þeir verði í ríkisstjórn sem fleiri en tveir flokkar mynda.

Eftir klúðrið á Kárahnjúkum og stuðninginn við viðbjóðslegan hernað Bandaríkjamanna í Írak er ljóst að skipta þarf um valdhafa. Miklu fleiri dæmi væri hægt að nefna en læt nægja að minna á nýlegt spillingardæmi frá Framsókn þar sem umhverfisráðherra, Jónína Bjartmarz, var í aðalhlutverki í veitingu ríkisborgararétts til kærustu sonar síns, á mettíma. Í flestum lýðræðisríkjum hefði ráðherra uppvís af slíkum verknaði umsvifalaust sagt af sér. Í staðinn rífur umhverfisráðherra stólpakjaft, vísar meintri sök á bug og kennir fréttamönnum um.

Spilling og lítið af heiðarleika - hvað þá því að taka afleiðingum gjörða sinna.

Það er klárt mál að aðrir flokkar eiga skilið tækifæri nú, hinir tveir eru búnir að sitja að kjötkötlunum of lengi. Varla versnar þetta ástand hér þar sem vegið er að öldruðu fólki og öryrkjum og allt gert fyrir þá sem meira mega sín.

En mun ástandið batna? Það verður eitthvað öðruvísi, og það er meira en næg ástæða fyrir því að koma ríkjandi valdhöfum frá. Stundum þarf að breyta eingöngu breytinganna vegna.
Þannig er ástandið nú.

Víkurfréttir, 10.maí 2007

Dreymdi/Dreymi

Í nótt mig dreymdi á suðramrísku

Páfagauk með ístru

Og spænska borgarastyrjöldin stóð sem hæst

Stóð sem lægst

En Hemingway vildi ekkert við mig tala

Of mikill raki

(Höf. Álfrún Gunnlaugsdóttir)

Hann á afmæli í dag!

Valur Áki er orðinn fjögurra ára gamall. Til hamingju elsku litli stóri strákur.

Allt er við það sama

Hún stoppaði ekki þótt ég kallaði á eftir henni

Ég reyndi að stoppa í götin en kunnátta mín í þeim efnum er af skornum skammti

Datt í hug að segja eitthvað við hæfi - eitthvað asnalegt

Því var ekki vel tekið - eins og ég vel vissi - en er alveg slétt sama

Slétt sama

Ákvað þó að hlaupa einn hring kringum blokkina

Það var góð ákvörðun

Allt er við það sama

(Höf. Sigurður Pálsson)

Trípólí

rauður litur vínsins kallaði fram minningar um árfarvegi og stolið reiðhjól

kallar líka fram áður óbirtar myndir af sólríkum dögum sem breyttust í svartnætti

vil hins vegar ekki setja út á þá sem klæddust kjólum og máluðu sig á kvöldum þegar foreldrarnir voru ekki heima við

þátttaka, spenna, eftirvænting, rafmagn, skömm

teknar myndir, enginn veit hvar þær eru

langar að sjá þær í dag en ekki á morgun

og svo eiga þær allar

hver og ein brást mér, sveik mig, lét mér líða skringilega enda líka svo feginn

höfnun ekki alltaf slæm, vita ekki hver eða hvað

það kemur seinna eins og góður fjárhagur og hamingja og menntun og raðbýlishúsið og einkavegsjeppinn ásamt jarðarkringlunni með heita pottinum og öllum ferðunum á hóruhúsin

Blóm & Ávextir

Yndisleg sýra

Sýnir fram á með áþreifanlegum (nánast) hætti hversu yndislegt eitísið, sérstaklega fyrri hluti áratugarins, gat verið. Ekki hægt annað en að brosa út í annað eða bæði, og fá lagið svo á heilann.

http://youtube.com/watch?v=cCZLHhDH4lA

I knew a man Bojangles and he'd dance for you in worn out shoes

Pælingar 15

Táknmynd af táknmynd

Hef lengi þótt pínu vænt um Richard Nixon, fyrrum forseta Bandaríkjanna. Jimmy Carter líka en það er á einhvern hátt eðlilegra. Lítil hlýja í garð Ronald Reagan og Bushfeðga, þótt pabbinn hafi verið skárri. Bill Clinton hátt skrifaður.

Bandaríkjaforsetar hafa lengi vakið áhuga minn og markast það fyrst og fremst af stöðu Bandaríkjanna sem ofurveldis. Hversu lengi í viðbót þeir verða það og hvaða þjóð tekur við af þeim er erfitt að segja um. Bandaríkjaforsetar hafa mikil völd og brúa á einhvern mystískan hátt bilið á milli viðbjóðanna og letihauganna sem telja sig hafa blátt blóð í æðum, og almúgans.

Forseti hefur unnið fyrir nafnbótinni en það er ekki hægt að segja það sama um fólk sem kallað er konungborið. Ég get ekki leynt andúð minni á því fólki; fætt með silfurskeið í kjafti, gerir ekkert af viti og heldur í þokkabót að það sé á allan hátt merkilegri en ég og þú. En það er enginn merkilegri en ég og þú.

Íslendingar hafa átt forseta frá árinu 1944, en ekki er hægt að bera það saman við embætti Bandaríkjaforseta, svo dæmi sé tekið.

Hér er forseti einskonar óskhyggja um persónugerða táknmynd þjóðar. Ekki meira. Hann er nánast valdlaus og erfitt að benda með skýrum hætti á fyrir nákvæmlega hvað embættið stendur fyrir. Ég á erfitt með að koma auga á tilgang þess að halda uppi með miklum kostnaði, greiddum af almannafé, manneskju sem er forseti og lítið annað. Jú, kannski kynningarfulltrúi, lóbbýisti – maður sem markaðssetur landið, fljúgandi á Sagadeluxeclass - á rokna launum - til ótal landa.

Ég held að Einar Bárðarson gæti gert þetta manna best og það væri í raun nóg að setja hann á launaskrá, hlaða á hann verkefnum og nota peningana sem fara í forsetaembættið til þess að bæta heilbrigðiskerfið. Einar myndi síðan örugglega skila hagnaði sem færi í annað þjóðþrifaverk – samgöngumálin.

Og nú erum við farin að horfa fram á framfarir en ekki táknmynd af táknmynd af draumi sem aldrei hefur ræst.

Víkurfréttir, 19.apríl 2007

Ekkert nema góðir í gær

Fljótgert

#: She´s so high.

%: She also likes girls and boys.

#: To the end.

%: To the end of the century?

#: Stereotypes not included.

%: You´re a charmless man.

#: You´ve got the beetlebum, face it.

%: No, I´m just tender.

#: And I´ve got no distance left to run

Minnumst Biko

Fæddist 18. desember, árið 1946, í King William's Town, Eastern Cape, Suður-Afríku.

Lést 12. september, árið 1977, í fangaklefa í Pretoríu, Suður-Afríku.

Lesið um Biko: http://africanhistory.about.com/library/biographies/blbio-stevebiko.htm

Stephen Bantu Biko, kallaður Steve, lést þennan dag fyrir þrjátíu árum síðan. Hann var barinn til ólífis af lögreglumönnum í Suður-Afríku, eftir "yfirheyrslu."

Dauði hans hafði mikil áhrif í baráttunni gegn aðskilnaðarstefnunni í Suður-Afríku.

Ég man fyrst eftir nafninu Biko þegar samnefnt lag eftir Peter Gabriel var gefið út árið 1980. Lagið er frábært, í textanum er sögð grimm saga. Lagið heldur nafni Biko á lofti. Popp og pólitík fara svo sannarlega saman.

Og hvort sem það er tilviljun eða ekki, þá mun rithöfundurinn J.M. Coetzee, frá Suður-Afríku, halda í dag fyrirlestur í hátíðarsal Háskóla Íslands, klukkan 16, nánar tiltekið. Coetzee er gestur bókmenntahátíðar og hlaut bókmenntaverðlaun Nóbels fyrir fjórum árum síðan. Hann kemur sjaldan fram opinberlega. Þykir erfiður, þykir sérstakur, kannski eins og Biko heitinn, landi hans?

En skyldi Coetzee, sem fæddist sex árum áður en Biko, eitthvað í sínum fyrirlestri í dag minnast á Biko, líf hans og dauða og þá staðreynd að í dag eru 30 ár liðin frá dauða hans?

Vonandi.

Önnur mynd af Elísu þegar hún var á Hjalla. Aðeins búin að stækka síðan.

Elísa Rún og besta vinkona hennar, hún Nanna Björg. Þarna eru þær að dansa, litlir prakkarar á Hjalla.

Valur Áki, 8. október, 2003. Alveg splunkunýr. Nokkurra mínútna gamall.

Var að gamni að fara aðeins í gegnum myndir sem ég tók af Val rétt eftir fæðingu. Hann kom alveg sex vikum fyrir tímann - var lítill og mjór en alveg heilsuhraustur. Hér er ein af honum tekin um það bil 50 mínútum eftir fæðingu. Bæ, bæ.

Dvergurinn sem dó

Fannst alltaf, og finnst enn, svo sorglegt þegar dvergurinn deyr í myndbandinu við lagið All I Want Is You með U2. Svo sorgleg saga um væntingar og óendurgoldna ást - stef sem vissulega hefur áður heyrst og mun alltaf halda áfram að heyrast. Útgáfurnar mismunandi. Hvað segið þið?

erðanúmúsíkspurning - eða kóngsindversk vörn?

Er það nú spurning, til hamingju ég. Svo byrjar ballið (Andardrátturinn er skilyrtur því honum fylgja bæði kvaðir og ekkikvaðir. Sterk lyktin bærist meðfram hinum nýju kenningum sem gefa skít í póstmóderníska hugsun og hegðun (sé hún til) og gleymir alveg rauða þræðinum sem kom frá Kína. Þessi sterka lykt gefur fyrirheit, bæði ljót og fögur, um ímyndaðan kvalalosta og uppstokkun (Það er ekki alslæmt, það getur verið gott að koma á einhvern stað og þurfa að horfast í augu við sjálfan sig. Með upphrópunarmerki á allri sálinni sem öskra stanslaust án þess að nokkur heyri nema þú - hvað i fjandanum ertu að gera drengur!!! Af hverju ertu ekki kominn lengra? En ég segi það satt við þig, það getur verið ágætt að vakna upp á bensínstöð, fá nægt rými og tíma til að hugsa um stöðuna þó það geti verið mjög óþægilegt. Það er margt verra til en samt er...).

Fúgl 2

Fúgl

Spor! Sjáðu, spor! Þetta er ekki eyðieyja. Vonandi eru þetta ekki mannætur! Það eru ekki til mannætur.

Appetite For Destruction

Hef síðustu daga hlustað mikið á Appetite For Destruction með Guns N´ Roses, en um þessar mundir eru 20 ár síðan platan kom út. Sló reyndar ekki í gegn strax - eiginlega ekki fyrr en ári síðar og þá all rosalega. Að mínu mati er þetta ein allra besta frumraun nokkurrar hljómsveitar, og hún eldist mjög vel. Hvað segir fólk um það? Koma endilega með tilnefningar varðandi bestu frumraun allra tíma - hvað finnst ykkur? Skiptir ekki máli hvaða tegund tónlistar um ræðir. Með kveðju, Svanur.

Nýbotna skór

Epli, appelsínur, mandarínur, klementínur og kartöflur með klórbragði. Engir stjakar, ekkert brölt á miðaldra ungmennum, lítið um nýslegið gras, enn minna um nýslegna mynt. Þokan lyktar af trúðaís og skemmdu bananarnir halda uppi stemmningunni í gámnum. Hreysiköttur og norskur skógarköttur slást um athygli greifynjunnar en hún vill hvorugan sjá. Er hrifin af stráknum sem þurfti að vera með smekk framan á sér þangað til hann varð sjálfráða. Hann hætti því þó ekki strax, var orðinn háður smekknum. Sonur tollvarðarins er fluttur búferlum og ætlar ekki að feta í fótspor föður síns þegar hann lýkur stúdentsprófinu frá Menntaskólanum í Flensborg. Hyggur á flugnám og að halda áfram að þróa leirgerðarlist þá er hann fékk áhuga á stuttu eftir fermingu. Það er til flott ljósmynd, ekki í lit, af syni tollvarðarins í fermingarskrúðanum sem hann keypti í Nettó á Ísafirði með 50% afslætti. Frænka þeirra var mikil laxveiðikona. Hún tók þátt í gerð heimildarmyndarinnar um Jóhannes skeifugörn og einnig heimildamyndarinnar um stríðið í gömlu Júgóslavíu. Hún var mikill aðdáandi Tító, Abraham Lincoln var líka háttskrifaður sem og bræðurnir John og Robert Kennedy. Allir dauðir en hún heldur minningu þeirra á lofti á vefsíðu sinni. Mahatma Ghandi kom oft og iðulega í heimsókn til hennar og hafði þá gjarnan með sér appelsín blandað í gin og Tómas Guðmundsson, skáld. Tómasi þótti drykkurinn ekki góður. Skrifaði grein um hann sem birtist í veftímaritinu Blessuð Blíðan. Og þá fékk fólk plómur á jólunum og var býsna þakklátt fyrir það. Sögur um býflugur voru ekki skrifaðar í þá daga. Margt hefur breyst. Nú eru sögurnar um býflugurnar til á öllum betri heimilum. Hún hélt mikið upp á hljómsveitina The Afghan Whigs. Plómur voru dýrar.

Til að vega upp á móti öllu innihaldinu sem er einkennandi á tölvuskjám í dag

Laugardagur, 16. september 2006. Keflavíkurvöllur.

Keflavík 1 (1) – Valur 1 (1)

Lið Keflavíkur: 4 – 3 - 3

Ómar Jóhannsson M
Guðjón Árni Antoníusson
Guðmundur Viðar Mete
Kenneth Gustafsson
Branislav Milisevic
Símun Samuelsen
Baldur Sigurðsson
Jónas Guðni Sævarsson M
Hallgrímur Jónasson (Einar Orri Einarsson, 74)
Stefán Örn Arnarson (Þórarinn Kristjánsson, 67.)
Guðmundur Steinarsson M

Lið Vals: 4 – 4 - 2

Kjartan Sturluson M
Birkir Már Sævarsson M (Þorvaldur Makan Sigbjörnsson, 80.)
Barry Smith
Atli Sveinn Þórarinsson M
Kristinn Hafliðason
Sigurbjörn Hreiðarsson
Baldur Aðalsteinsson M
Pálmi Rafn Pálmason
Matthías Guðmundsson
Guðmundur Benediktsson M (Árni Ingi Pjetursson, 88.)
Garðar Jóhannsson (Örn Kató Hauksson, 64.)

Skot (á mark):

Keflavík 13 (4) – Valur 12 (5)

Horn: 5 – 5

Rangstöður: 3 – 3

Gul spjöld:

Keflavík: Guðmundur Steinarsson, 69.

Valur: Baldur Aðalsteinsson 16., Barry Smith 35., Örn Kató Hauksson 90.

Dómari: Erlendur Eiríksson, 3

Áhorfendur: 1018

Aðstæður: Frábært veður, sól og nánast logn. Völlurinn hins vegar blautur og þungur og eftir því sem á leikinn leið líktist hann æ meir kartöflugarði.

VIIIII

Myrkur og þögn. Ljóstýra. Hljóð og svo mannsraddir.

Einhver: If you tolerate this then your children will be next.

Skipsflauta gellur, tveir hermenn koma af himni ofan.

Hermaður 1: Trúirðu því?

Hermaður 2: Að hér heyrist í skipsflautu?

Hermaður 1: Nei, það er ekki svo skrýtið. Miklu fremur það sem einhver sagði, ,,If you tolerate this…

Hermaður 2: …then your children will be next.” Því trúi ég mæta vel þótt ég eigi engin börn.

Hermaður 1: Víst áttu börn.

Hermaður 2: Það kann vel að vera en ég kannast ekki við það. Ætti maður ekki að vita af slíku?

Hermaður 1: Það er engin skylda.

Hermaður 2: Nú. Æi, það væri auðvitað fáránlegt að skylda mann til þess að vita af slíku. Nóg er nú fylgst með öllu sem maður gerir.

Hermaður 1: Já, satt segirðu. Ég er ekkert hrifinn af því að vera skyldaður eitthvað, vildi helst að frjáls vilji hefði ekki verið afnuminn.

Hermaður 2: Samt er það nú spurning hvort við höfum yfirhöfuð eitthvað við hann að gera. Færði hann okkur ekki bara tóm vandræði og vanlíðan?

Hermaður 1: Þetta er beggja blands eins og hérumbil allt. Minningin um hann var hins vegar aldrei fullkomlega afmáð og ætli það sé ekki ástæðan fyrir því að þetta samtal sé nákvæmlega eins og það er.

Hermaður 2: Gæti það verið einhvernveginn öðruvísi?

Hermaður 1: Einhvernveginn öðruvísi? Mér þykir þú taka skringilega til orða.

Hermaður 2: Skattalækkanir eru skringilegar, ekki orð.

Einhver: The world is a vampyre.

Hermaður 2: Hver er að kalla?

Hermaður 1: Hann segir satt, If you tolerate this then your world is a vampyre.

Hermaður 2: Og því gef ég boltann á fréttamann okkar, Elísabetarson Hroll Drífubarnsdóttir, farðu til andskotans viðbjóður, ég vona að þú rotnir í helvíti með öllu þínu hyski!

Elísabetarson: Já, takk fyrir góðar kveðjur, helvítis morðóða kvikindið þitt. Ég hef það staðfest að þú hafir drepið á hrottalegan hátt allt frá börnum til gamalmenna í bæði Kóreustríðinu og Víetnamstríðinu og verið bara nokkuð stoltur af. Ég vona að þú drepist kvalafullum dauðdaga, viðbjóðslega ógeðið þitt sem átt ekkert skylt við það sem kallast getur mannlegt eða tengst góðmennsku á einn eða annan hátt. Nú ég hef á mínum snærum upptöku af samtali, einhver gaur að tala við sjálfan sig eða raunveruleikann sjálfan, við getum ekki dæmt um það, en við hlustum heldur ekki á það. Enda hefur enginn áhuga á því. En hér aftur á móti, á þessari kassettu, ég tek bara uppá kassettur, er íslenskur strákur að tala við Courtney Love, en ég hef heyrt að þau hafi verið saman sjö mánuðum eftir að Cobain kvaddi þennan heim. Þau höfðu um margt að spjalla svo við skulum hlusta. HHHHLLLLLUUUUUSSSSTTTAAAAA!!!!

Ananaskettir I

Ólafur kallaður ananas, hélt ketti og elskaði ananas og ræktaði hann. En stökkbreyting varð er einn kötturinn tók að riðlast á einum ananasnum og úr varð ananasköttur og svo ananaskettir. Leiddi þetta til ríkidæmis fyrir Ólaf ananas, en hann var umdeildur og sakaður um siðlausan verknað; að búa til veru úr ketti og ávextinum ananas. Hann sagðist saklaus, þetta hefði verið óvart, en sagðist ánægður með það sem gerðist. Nú er öflugt félag ananaskatta starfrækt, þeir eru stoltir og eiga marga fylgismenn, þeir eru listrænir, vinstrisinnaðir og margt fleira gott um þá að segja. Lýkur hér sögu þeirra í bili og skapara þeirra. Góðar kveðjur, gott fólk, hafið það sem allra, allra best.

Too many protest singers. Not enough protest songs.

Borgarfjörður eystri. Þoka. Bátur að sigla í þokunni. Fuglar nálægt. Tómur kaffibrúsi (sést ekki á myndinni).

Elísa á afmæli í dag. Orðin 8 ára. Til hamingju með afmælið!

Þú Ert Hér 1