Á þakinu blár marmari. Í handarkrikanum tússpenni með grænum lit. Appelsínugul skyrtan fer henni ekkert smá vel hvíslar konan með húsfluguandlitið að vestisklædda steingervingnum sem les af áfergju Und Sagte Kein Einziges Wort og strætisvagninn verður olíulaus á þessu andartaki. Eilífðarstopp verður að þessu sinni og allir voða fegnir enda ekkert nema vinnan framundan eftir langt og gott sumarfrí. Farðu frá, ég er að flýta mér, þú ert ekki að flýta þér, þú hefur enga ástæða til að flýta þér, farðu því frá. Þú ert dóni, ég er dóni, farðu frá. Blómavasi á dökkrúbínrauðu stofuborðinu. Þú endurspeglar mig er líkt og vasinn hvísli og ég get ekki annað en tekið undir því ég er ekki mölbrotinn. Nigaragua. Alltaf blæbrigði, ekki þó með neinum sérstökum áherslum, einungis blæbrigði. Er það ekki nóg? Hef aldrei komið til Nigaragua en langar þangað (langi Mangi). Hann spyr með þjósti en hverfur um leið og ég geri mig líklegan til að svara. Höfugur ilmur grútskítugra trjánna heftir saman sálina og líkamann og ég hrópa líkt og þyrstasti maður eyðimerkurinnar: Gefið mér kókakóla læt! Í listinni var þó aldrei neitt svar að finna, ég leitaði langt yfir skammt, sótti vatnið yfir lækinn, keypti ný blöndunartæki en þau virkuðu aldrei betur en þau gömlu. Segir sitt um hversu margskipt landslag getur orðið og er í reynd nánast alltaf allsstaðar. Teningunum er kastað, segðu þettu á latínu, latnesku, lattnesku, letnesku, lettnesku, bæversku eða hæversku. Brokkaðu. Ég ætla að fá einn líter af trópíkanasafa í bökunarpappír. Stúlkan starir sljóum augum á mig og segir rólega í kjölfarið að þetta sé vínbúð, ég sé kominn til baka, og að gamla konan sem þáði ávallt sjúss fyrir að kaupa fyrir unglingana sé flutt. Þetta segir stúlkan og neitar að fara í gæsalappirnar - þærfaramérekkivelfrekarenneðanmálsgreinar.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli