Valur Áki og orðin

Ég, Elísa Rún og Valur Áki vorum á flakki á Arnahrauni um daginn og mættum þá tveimur manneskjum með stóran og mjög loðinn hund. Sérstakur hundur, ekkert okkar hafði áður séð slíkan hund. Valur Áki var ekki í vandræðum með að lýsa hundinum: "Hann er eins og eldhvítur fótbolti með engum svörtum röndum."

Sanngjarnt?

Uppsagnir eru ömurlegar. Uppsagnir eru því miður algengar í dag. Ýmsum um að kenna. En manni verður flökurt þegar fólki sem er að vinna vel er sagt upp, fólki með ekkert of há laun. Til dæmis á Fréttablaðinu var verið að segja upp reyndum blaðamönnum. Kannski vegna þess að þeir voru á eitthvað hærri launum en aðrir blaðamenn þar, kannski ekki. En af hverju eru ekki ritstjórarnir tveir, Þorsteinn Pálsson og Jón Kaldal reknir? Hef ekki heyrt neinar frægðarsögur af þeim, held að ef þeir myndu hverfa á braut kæmi blaðið áfram út eins og ekkert hefði í skorist. Tveir menn sem eru með samtals um þrjár milljónir króna á mánuði, og gera ekkert merkilegt eða nauðsynlegt fyrir blaðið. Þetta er svo sorglegt; að halda mönnum sem eru bara loftbólur á launum. Svo háum launum að greiða mætti hátt í tug venjulegra blaðamanna laun fyrir vinnu sem þeir mundu að sjálfsögðu inna af hendi samviskusamlega. Skila sínu. Hvað er í gangi? Halda afdönkuðum gaurum við völd og segja upp fullt af góðu fólki - þetta er ekki eðlilegt. Burt með Þorstein og Jón. Ráðið unga og graða ritstjóra sem sætta sig við mun lægri laun, en þó eðlileg, en vinna miklu betur og mun meira. Þessir tveir ritstjórar ættu að skammast sín fyrir að sitja sem fastast á sínum alltof háu launum. Rekandi toppfólk og minnka starfshlutfall annarra blaðamanna. Skítapésar.

Bebob

Ladies and gentlemen, Barbapabba. Á nýjum slóðum, í nýjum sokkum og að sjálfsögðu með Barbamömmu með sér. Hún á voða fínan nýjan hatt, gleraugu frá Hunt´s og Libby´s og stálskó frá ÍSAL. Rjómavöfflurnar um borð áttu hins vegar erfitt með að sætta sig við örlögin sem grúfðu yfir þeim líkt og gardínur sem svolgra í sig lakkrís. En svo birti til og dómnum var hnekkt og var það allt þeim að þakka, sem lögðu á sig ómælda vinnu í þágu mannúðar. Sem hlustuðu allan daginn á mótmælaræður Ögmundar og Hallgríms og Katrínar og líka á She Bob með Cindy Lauper, en það lag fjallar einmitt um sjálfsfróun. Þá var ég fótbrotinn. Í stóru gifsi sem umvafði blokkina kærleik sínum og lækningarmætti. Löppin rýrnaði og skinnið sem af féll myndaði stóran haug á herbergisgólfinu hjá mér. Var síðan ryksugaður upp. Löppin á mér. Varla ágætt, maður. Horfðu á McCabe & Mrs. Miller og skríktu af ánægju líkt og smáfuglar gerðu um sumarið 1985 í Brekkuskógi. Hlustuðu á Bryan Adams, Heaven og Summer of 69. Hahahaha, sögðu Guðbergur og Thor einum rómi þegar þeir vissu að enginn Dylan eða Bowie eða Kim Larsen eða Gasolin væri í spilun - bara kanadíski og útvarpsvæni rokkarinn, Bryan Adams.

Don´t do this! Don´t do that!

Maybe I'm mistaken expecting you to fight

Or maybe I'm just crazy, I don't know wrong from right

Ps: I can see you in the morning when you go to school

Bk:

X:

5:

Ggj:

Don´t pass me by

(:) Mikið til af góðum lögum

-_-_-_-_-_-