Bebob

Ladies and gentlemen, Barbapabba. Á nýjum slóðum, í nýjum sokkum og að sjálfsögðu með Barbamömmu með sér. Hún á voða fínan nýjan hatt, gleraugu frá Hunt´s og Libby´s og stálskó frá ÍSAL. Rjómavöfflurnar um borð áttu hins vegar erfitt með að sætta sig við örlögin sem grúfðu yfir þeim líkt og gardínur sem svolgra í sig lakkrís. En svo birti til og dómnum var hnekkt og var það allt þeim að þakka, sem lögðu á sig ómælda vinnu í þágu mannúðar. Sem hlustuðu allan daginn á mótmælaræður Ögmundar og Hallgríms og Katrínar og líka á She Bob með Cindy Lauper, en það lag fjallar einmitt um sjálfsfróun. Þá var ég fótbrotinn. Í stóru gifsi sem umvafði blokkina kærleik sínum og lækningarmætti. Löppin rýrnaði og skinnið sem af féll myndaði stóran haug á herbergisgólfinu hjá mér. Var síðan ryksugaður upp. Löppin á mér. Varla ágætt, maður. Horfðu á McCabe & Mrs. Miller og skríktu af ánægju líkt og smáfuglar gerðu um sumarið 1985 í Brekkuskógi. Hlustuðu á Bryan Adams, Heaven og Summer of 69. Hahahaha, sögðu Guðbergur og Thor einum rómi þegar þeir vissu að enginn Dylan eða Bowie eða Kim Larsen eða Gasolin væri í spilun - bara kanadíski og útvarpsvæni rokkarinn, Bryan Adams.